No long from now ay mabebenta na ang bahay namin. Gawa nang Ondoy ay wala na itong masyadong value, maski na malaki pa ang bakuran at malawak ang bahay. I swear kung nasa abroad lang ako ngayon ay ako na ang bibili nito. Sa halagang dalawang million ay hahatiin pa ito ng pito. Not long from now ay mararanasan na naming mangupahan mararanasan ko ng magtrabaho ng sobra pa sa kakanyanan ko, na maski na saksakan ako ng tamad ay kailangan kong pwersahin ang sarili ko para lang makatawid sa araw araw. Tunay na blessing na nakakatira pa kami dito ng libre at kuriente, tubig, pagkain lang ang problema.
Soon, lahat ay magbabago na, hindi ko maisip sarili ko na nakatira sa isang masikip na lugar na walang sariling kwarto for I am not very social and I do like spending most of my time locked up in my room.
How I wish na isang msamang panaginip lang ang lahat.
Pero ito'y nakatakdang mangyari. Panibangong pakikipagsapalaran na naman ang aking haharapin at ng aking pamiliya. Gusto tong magdasal ng mataimtim na sana hindi ito mangyari ngunit itoy mangyayari, gusto kong magdasal na sana makayanan ko lahat ngayong madalas akong ma dedipress mas lumala kaysa sa tinatago kong depression dati.
No comments:
Post a Comment