Ilang beses, Ilang ulit kong pinag-isipan if I should write/post this experience. I have decided that, theres really nothing to be ashamed of. My hands tremble while I slowly press the letters on the keyboard. This is rather, one of the hardest things that I would ever confess.This happened about six months ago .
Nag-sleep over kami ng lover ko sa house ng friend kong PLU. Together with our other PLU friends. Nag-inuman kami.
To make the story short.
After the "Inuman" ay nag presinta ang guest na doon na lang kami magpaumaga. At dahil may mga tama na ay nag-siksikan kaming mga bisita sa guest room, ang iba sa amin ay sa sahig natulog.
Hangang nakatulog na ako....
Naalimpungatan ako dahil sa mistulang gentle na pag-shake nang mattress na hinihigaan ko, Bigla akong napalingon habang nakahiga.
Noong mga panahong iyon ko pala masasaksihan ang isa-sa pinaka karumaldumal, karimarimarim na pangyayari sa buhay ko.
Chinu-chupa ng friend ko ang Jowa ko.
Biglaan akong bumalik sa pewesto ko ng parang walang nakita.
Ipinikit ko ang mga mata ko.
Ramdam na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko.
Ang bawat sadali ay mistulang walang katapusan.
After ng ilang minuto ay natapos ang sucking sound.
Bigla akong tumayo. Hinablot ang sapatos, isinuot na tipong walang nakikita sa paligid. Diretso lang ang tingin ko. Baka kasi kung ano pa ang makita ko. Speecheless ang dalawa. Diretso ako sa may pinto, lumapit si Salaring Friend at ibinulong sakin ang mga katagang. " He insisted ".
Bumulong rin ako sa kaniya pabalik: " Sayo nalang siya friend, you definitely belong together. Goodbye ".
Lumabas ako sa bahay na iyon na kalmado.
Tulala. I dont have any sense of direction. Naglakad ako ng naglakad.
After that incident ay natulala ako ng tatlong araw. I don't understand why maski isang butil ng luha ay walang pumatak.
Ever since that incident ay hindi nako marunong magtiwala. I had serious trust issues with my relationships. The bad thing is, naglalaho na lang ako ng parang bula sa kalagitnaan ng aking mga "short term-relationships" Try 4 relationships in 6 months. Lahat sila ay iniwan ko sa ere. Marahil clueless parin sila hangang ngayon.
Everytime na maalala ko ang incident na iyon ay natutulala ako, tumitigil ang mundo ko at nawawala lahat ng ingay sa paligid ko. Dadalhin ko itong pangyayaring ito hangang sa mga huling hininga ko dito sa lupa.
Hindi ko sure at this point kung magbabago pa sa future ang pananaw ko.
Narealize ko na hindi lang dapat puro PAGMAMAGANDA ang ikukuwento ko dapat I-expose ko rin ang mga Uber karumaldumal na pangyayari sa buhay ko.
Nabawasan ang bigat ang nararamdaman ko ng 10% upon finishing this entry.
kapatid, lemme hug you
ReplyDeletei understand how you feel..been there, done that
and yes, the trauma, hindi basta mawala
in fact, yun ang dahilan kung bakit now, may hubby ako pero wala kaming commitment.
weird noh?
sa akin kasi, para at least kung magkagulo, hindi mahirap makalimot
gusto ipagluto na lang kita ng mushroom to make you feel better? :)
just smile. at least alam mong hindi ka nagkulang kay jowa o kay friendship
wow. just wow. i can not begin to imagine how traumatized you must have been at that moment. you did the right thing. walk away from scum. they do not deserve you. arrgh. if that was me, i would have gone berserk and broke both their necks. i have this tendency to be violent. and i really hurt people physically.
ReplyDeletelike anteros, i wanna hug you. i can not judge you on what you choose to do to your relationships afterwards, but i can just say this: let the silent pain simmer down but be selfish with it. what i mean is, think that others will get hurt in the process, so if you're not yet over the pain, do not enter into relationships. eventually - hopefully - it goes away.
wag mo hayaang mag self-destruct because of that very bad incident. learn to trust again, it's gonna be hard but take baby steps...:)
ReplyDeleteYou have to choose your friends well Daniel. Kahit na ininsist ng BF mo na pachupa, alang alang sa delikadeza, dapat umatras yung friend mo.
ReplyDeleteWala pa namang issue na ganyan sa amin. Pero hindi lang ikaw ang may kuwento na ganyan. Yung bestfriend mismo ng tropa ko, may nangyari sa kanila nung bf ng tropa ko na until now, hindi pa rin alam ng tropa ko.
Buti na lang hindi namin barkada yung bestfriend.
antero: Thank u soo much. I know. I have already forgiven them, but I don't ever wanna see them again. Masaya na ako that they didnt end up together, that would be harder to accept : )Hehe Thanks rin sa Mushroom, ur soo kind my friend : ).Sa palagay ko dapat I-try ko rin ang walang commitment, it might work for me : )
ReplyDeletemugen: I know, Pereho nilang ginusto yun'. I dont ever wanna see them again. Wag lang sana mangyari sa kanila ginawa nila sakin. Mas gugustuhin ko pang gawin ang krimen behind my back then actually seeing it. Seeing it personally is highly damaging. Its horrible.
soltero: thank u so much. hindi naman ako nag self distruct, binago lang nung incident ang pananaw ko sa buhay. Maybe in time. It's better to be single at the moment : )
ReplyDeleteadvent: Thank u soo much. Yes I am aware that I am hurting people, thats why I rather stay single muna. Relationships might be a little too much at the momenr, I need to soul search. Ummmm about that hug, r u serious about that? hehe just kiddin' : )
yep. i am daniel. :)
ReplyDeletehave better friends!
ReplyDeletehugs much!
advent: Woah! Kinikilig ako. muah hehe : )
ReplyDeletedarc diarist: I will. Huggs too! Thank u soo much : )